Πέρασαν δεκατέσσερα χρόνια από την 1η μέρα που το Music Society ανέβηκε στα ψηφιακά ερτζιανά..
Δεκατέσσερα χρόνια γεμάτα όνειρα, βιώματα, συγκινήσεις και ματαιώσεις..
Σκεφτήκαμε από ένα κομμάτι για τα γενέθλια μας και το MS Archives : 14 years of existence, είναι γεγονός.
Ανδρέας Ζαβιτσάνος – Underground Railroad
Τα πράγματα εν τέλει είναι όπως τα λέει ο κυρ-Γιάννης:
Δεν ειν’ αργά, δεν είν’ αργά ποτέ
Φτάνει να θέλεις, να επιμένεις, να πιστεύεις
Για νέες ήττες, για νέες συντριβές
Για όσα ποθείς μονάχα αξίζει να παλεύεις
Γι’ άλλη μια χρεοκοπία κι άλλη μια υποταγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι’ άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Δεν ειν’ νωρίς, δεν ειν’ νωρίς ποτέ
Στάσου στα πόδια σου μη πέφτεις, μη νυστάζεις
Για νέες πίκρες, για νέες συμφορές
Για όσα σου ανήκουνε ξεκίνα μη διστάζεις
Γι’ άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι’ άλλη μια ισορροπία κι άλλη μια ανατροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Ξύπνησαν πάλι οι άθλιες σκουριασμένες ορδές
Λυσσασμένες θρησκείες, πατρίδες, οικογένειες
Σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες
Μα οι σημαίες τους ανεμίζουν βρωμερές και νικημένες
Μη λες ποτέ, ποτέ μη λες ποτέ
Τ’ αύριο πάντοτε θα’ ναι μια άλλη μέρα
Καινούριοι θρήνοι και πιο βαθιές πληγές
Σε περιμένουνε λιγάκι παραπέρα
Γι’ άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι’ άλλη μια κτηνωδία, γι’ άλλη μια σφαγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Μη σταματάς, μη σταματάς ποτέ
Ο πιο αδίστακτος εχθρός μέσα σου στέκει
Μπορείς αν θες παντοτινά να κλαις
Φτάνει να ξέρεις που πονάς για να χτυπιέσαι
Γι’ άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Για άλλη μια χρεοκοπία κι άλλη μια υποταγή
Κάθε στιγμή ‘ναι μια υπέροχη ευκαιρία
Ξύπνησαν πάλι άθλιες σκουριασμένες ορδές
Λυσσασμένες θρησκείες, πατρίδες, οικογένειες
Σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες
Μα οι σημαίες τους ανεμίζουν βρωμερές και νικημένες.
Error Mode – Time Error
Ερασιτέχνες Εραστές – Στο δρόμο
Είναι δύσκολο, όσο και αν προσπαθήσεις, να βιώσεις πόσα κιλά όνειρα, βιώματα, συγκινήσεις και ματαιώσεις χωράνε σε δεκατέσσερα χρόνια.. Ίσως τα γενέθλια εξυπηρετούν αυτό ακριβώς, να κάνεις ένα βήμα πίσω, να τα συλλογιστείς όλα αυτά και έπειτα, δεκατέσσερα βήματα μπροστά για να τα γιορτάσεις.
Δεκατέσσερα χρόνια στον αέρα..και συνεχίζουμε!
geosonic – Night Stroll
Ramones – I Believe in Miracles
Το συγκεκριμένο τραγούδι ακούστηκε σε ανύποπτη στιγμή στο δεύτερο M.S. πάρτυ στο όποιο παρευρέθηκα στο Jack In The Box και ενώ είχε περάσει ήδη ένας μήνας από την πρώτη γνωριμία με τους ανθρώπους του Μusic Society (και άλλων αγαπημένων Web Radios) που πλην ενός, γνώριζα μέχρι τότε από την φωνή τους και μόνο! Είχα πολύ καιρό να το ακούσω οπότε ήταν λογικό και επόμενο να μείνει χαραγμένο στο μυαλό. Ισως να ηταν και η περισταση η πλέον κατάλληλη. Για όσους πιστεύουν στα θαύματα λοιπόν…
Ματούλα Πίκουλα – Hanging in the wire
Tο Music Society με πήρε απ’ το χέρι και με πήγε ένα υπέροχο ταξίδι. Ένα “Treasure Trip” όπως τραγούδησαν οι Primal Scream το 1987. Δίχως χάρτη, ανακαλύπτω νέους θησαυρούς και τόπους, παρέα με τους πειρατές και τις πειρατίνες του… Μια συναρπαστική μουσική (κι όχι μόνο) περιπέτεια!
Χρόνια Πολλά Music Society!
Κορίνα – Pop the posers
Supergrass – Pumping On Your Stereo
Ορμάμε στα στερεοφωνικά σας και σας γεμίζουμε με μουσικές, ήχους, μελωδίες, λόγια, σιωπές! Ο MS είμαστε ένα τσούρμο παλαβοί ονειροπόλοι που θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το ελεύθερο ραδιόφωνο. Άκουσε μας κι έλα κι εσύ μαζί μας σ’αυτο το ρομαντικό στερεοφωνικό ταξίδι!
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
Είναι πολλά τα τραγούδια που έχω συνδέσει με το σταθμό, αυτά που έπαιζα στις πρώτες εκπομπές, αυτά που είναι από μπάντες που έχω παίξει περισσότερο, αυτά που δεν ήξερα και έμαθα ακούγοντας εκπομπές άλλων συμπαραγωγών. Ξεχωριστή θέση σε όλο αυτό έχει το Lorelei των μαγικών Cocteau Twins. Είναι το κομμάτι από το σποτ που συνήθως βάζω όταν κλείνω την εκπομπή, στο οποίο η φωνή της Σοφίας μας αναφέρει σε μια φράση τι είναι το MusicSociety: το ραδιόφωνο όπως το θέλουμε
αγγελική – θερμοκήπιο
Ραδιοφωνικές ασκήσεις μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
Μάκης Διόγος – Μπάλα που κυλάει χόρτο δεν μαζεύει
Χρόνια πολλά MS!
ToSofoPaidi – blanketed by static
Βρισκόμαστε κάπου μέσα στη δεκαετία του 1980. Τα walkman κυκλοφορούν πλέον ευρέως, έχω αποκτήσει το πρώτο μου και κυκλοφορώ σε μια οριακά διψήφια ηλικία φορώντας ακουστικά και ακούγοντας ραδιόφωνο, με το δάχτυλο να αγγίζει το REC ώστε να το πατήσω και να καταγράψω τα τραγούδια που μου αρέσουν. Ο συνδυασμός ραδιοφώνου και walkman είναι η μόνη διέξοδος ανακάλυψης μουσικής σε μια εποχή που το διαδίκτυο δεν υπάρχει (στην Ελλάδα τουλάχιστον) ούτε ως ιδέα, πόσο μάλλον ως πρακτική. Και ξαφνικά, μια περίεργη εισαγωγή ξεκινά να παίζει σε κάποιο σταθμό των FM. Πατάω το κουμπί εγγραφής και φωνάζω τον αδερφό μου, ακούμε παρέα και μοιραζόμαστε τα ακουστικά …«τι στο καλό είναι αυτό! Ακούγεται σαν όπερα αλλά είναι ροκ».
Δύο πιτσιρικάδες έχουν μπει εκστασιασμένοι στον μαγικό κόσμο της μουσικής και μέσα από το ραδιόφωνο της εποχής ανακαλύπτουν (με προφανή καθυστέρηση) τους Queen. Καμιά σαρανταριά χρόνια αργότερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ο Freddie δεν είναι πια μαζί μας από καιρό όμως το Bohemian Rhapsody εξακολουθεί να ακούγεται και να συγκινεί, το ραδιόφωνο έχει μπει (ευτυχώς) στο ίντερνετ, εμείς έχουμε πιάσει τα μικρόφωνα και το Music Society γιορτάζει τα 14α γενέθλια του, κάνοντας τις δικές του εγγραφές και -όλοι/ες/α που συμμετέχουμε- τα κοινά μας ταξίδια.
Χρόνια πολλά!…
Φιν – High Fin Delity
I’m free to be whatever
I Whatever I
choose, and I’ll sing the blues
if I want I’m free to say whatever
I Whatever I
like, if it’s wrong or right, it’s alright.
Η ενασχόληση μου με το ιντερνετικό ραδιόφωνο κάλυπτε πάντα την ανάγκη μου για το βίωμα στιγμών ελευθερίας τόσο μέσα από το σχολιασμό στις εκπομπές όσο και μέσα από τις μουσικές επιλογές που ποτέ δεν χρειάστηκε να ακολουθήσουν ρεύματα ή κατευθυντήριες.
Χρόνια πολλά Music Society και σε ευχαριστώ!!
ΠιΖήτα – Κι Αν Είναι Θόρυβος, Μην Τον Φοβάσαι / HUMBA!onair
The Pogues – Sunny Side Of The Street
Σε τέτοια γενέθλια, τα βλέπεις – ακόμη – ηλιόλουστα τα πράγματα. Μια μπάντα, που αγαπιέται πολύ από ανθρώπους του MS. Μια μπάντα που έχασε τον μπροστάρη της – το Shane Patrick Lysaght MacGowan – σ΄αυτή τη σεζόν κι είναι βέβαιο πως δεν θα τον λησμονήσουμε ποτέ. Καθένας/μία από μας, αλλά και σαν Music Society. Οι ηλιαχτίδες ας μας συντροφεύουν έως τα επόμενα, 15α, γενέθλια……
βα.αλ – Ανθρακωρηχείο / Βιντεο έσχη
Rachid Taha – Ecoute moi camarade
Το τραγούδι αυτό του αγαπημένου Rachid Taha, που μας άφησε νωρίς, είναι ένας μονόλογος ενός ερωτικού αδιεξόδου στο οποίο ο αφηγητής προσπαθεί να πείσει κάποιον φίλο του να μην κουράζεται πια σε έναν μάταιο έρωτα που το μόνο που έχει καταφέρει είναι να τον πληγώσει. Στο τέλος αποκαλύπτεται ότι ο αφηγητής και ο ακροατής είναι το ίδιο ακριβώς πρόσωπο, επετείνοντας ακόμα παραπέρα το αδιέξοδο. Πάντα έβρισκα για κάποιο λόγο στους στίχους μια εξαιρετική αλληγορία του να κάνεις το ραδιόφωνο που εμείς εδώ κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια.
Οπότε..Χρόνια Πολλά σε όλους τους ξεροκέφαλους. Και στα επόμενα 14 να ‘μαστε εδώ. Και εσείς φυσικά. Κυρίως εσεις.
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
The Beatles – Happiness Is A Warm Gun
Ο Music Society είναι..ευτυχία, η οποία είναι πάντα ένα..ζεστό «όπλο». Ο φίλτατος διοπτροφόρος John πάντα ήξερα να εκφράζει το είναι μας, με μια γλύκα, αλλά και έναν σουρεαλιστικό μανδύα αν θέλετε (καμιά φορά).
Και επειδή για όσα αγαπάμε αξίζει το καλύτερο, απλά οι Beatles αρκούν!
Χρόνια πολλά!
Duke Zappa – Famous Last Words
Magnetic Fields – All My Little Words
14 χρόνια φαγούρα. Δεκατέσσερα χρόνια μικρά λογάκια σαν παύση αναμεσα σε μουσικές. 14 χρόνια ραδιόφωνο για την κοινωνία της μουσικής
Κούλα – Βιντεο έσχη
Το Music Society είναι σαν τον Keziah Jones στο “Rythm is Love”.
Στέκεται στη μέση της γεμάτης πόλης, για να παίξει μουσική και να τραγουδήσει, φορώντας όλα τα χρώματα κι ένα καπέλο «στραβά», χορεύοντας με όποιον χορέψει στον ρυθμό.
Κι όσο περνούν οχήματα και βιαστικοί περαστικοί, κάνει προτάσεις για ταξίδια
Εύη – Pop the posers
Jerry Lee Lewis – Whole Lotta Shakin’ Going On
Xορός, μουσική, και πολλές πολλές κότες..
Κωστής Πιερίδης – το Κύμα
Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Η τράτα
Κάπως «ρομαντικά» αντιλαμβάνομαι το ραδιόφωνο και ειδικά τον MS σαν μια τράτα που συνεχίζει να ταξιδεύει, χωρίς δεσμεύσεις ή αγκυλώσεις, χωρίς ξεκάθαρο προορισμό ή στόχο.
Σελήνη μας η κουρελού..