Με αφορμή την δέκατη Record Store Day (21/04) ζητήσαμε από αγαπημένα μας τοπικά δισκάδικα να μας δώσουν μια λίστα με 21 αξιόλογους δίσκους και 4 απαντήσεις σε σχετικές με το αντικείμενο ερωτήσεις μας.
Πριν περάσουμε όμως στις ερωταπαντήσεις και στο ζουμί, που δεν είναι άλλο παρά οι δίσκοι καθ εαυτοί, ας δούμε τρεις Ελληνικές ειδικές για την ημέρα κυκλοφορίες.Ο Λωτός στην Θεσσαλονίκη κυκλοφορεί το 10′ των Seahorse,στο Rock & Roll Circus θα υπάρχει αποκλειστική διάθεση του 7′ των Zaira Effect ενώ η A Man Out Of A Man κυκλοφορεί την split κασέτα Mishkin Vs. Siotas.
Εκτός από τις ειδικές κυκλοφορίες και τις εκπτώσεις που θα βρείτε σε οποιοδήποτε δισκάδικο συμμετέχει στην RSD, εντοπίσαμε και άλλα δύο ενδιαφέροντα πραγματάκια, την έκπτωση που προσφέρει σε κεφαλές & καθαριστικά το Discobole στο κέντρο της Αθήνας και την προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ για τους Dr. Feelgood, Oil City Confidential στο Music Works στην Πετρούπολη.Μιας και τα δισκάδικα που συμμετέχουν είναι αρκετά και το κάθε ένα κάτι ωραίο ετοιμάζει θα σας προτείναμε πριν ξεκινήσετε την βόλτα σας να ρίξετε μια ματιά στην Κουλτούρα Του Δισκάδικου η οποία έχει συγκεντρώσει τα events από δισκοπωλεία της Ελλάδας & Κύπρου σε μια σελίδα.Καλή ανάγνωση και καλό “σκάψιμο”!
Οι ερωτήσεις:
1.Πώς κι αποφασίσατε να ανοίξετε δισκάδικο και πόσο δύσκολο είναι το ότι συνεχίζετε…
2.Η Record Store Day ξεκίνησε ως μια επετειακή μέρα για να ξαναπάρει μπρος η αγορά όσον αφορά τα μικρά δισκοπωλεία,να ξαναμπεί μέσα κόσμος και ίσως να τα γνωρίσει και μια νέα γενιά, έχει μετατραπεί όμως σε μια ευκαιρία για τις μεγάλες εταιρίες να ξαναπουλήσουν τον παλιό τους κατάλογο σε διαφορετική μορφή αφήνοντας τελικά μικρά περιθώρια κέρδους στα δισκάδικα. Μιας και λοιπόν το χρηματικό κέρδος από την πώληση ειδικών RSD κυκλοφοριών είναι περιορισμένο (ιδιαίτερα σε μια μικρή αγορά όπως η Ελληνική) υπάρχει κάποιο άλλο ουσιαστικό κέρδος από την συμμετοχή στην RSD;
3.Την τελευταία δεκαετία κυκλοφορούν πολλοί δίσκοι από ελληνικές ανεξάρτητες εταιρίες σε ιδιαίτερα περιορισμένο αριθμό αντιτύπων.Έχουμε την εντύπωση ότι αν από αυτές αφαιρέσουμε τις επανεκδόσεις σπάνιων δίσκων και ελάχιστες νέες κυκλοφορίες τις υπόλοιπες κυκλοφορίες μπορείς να τις βρεις σε δισκάδικο για πολύ καιρό μετά την έκδοση τους ακόμα και αν το τιράζ τους είναι 150-300 κόπιες.Ισχύει αυτό και αν ναι το θεωρείτε προβληματικό;
4.Γνωρίζουμε (ή απλά φανταζόμαστε) ότι τα δισκάδικα αποτελούν πόλο έλξης για κάθε περίεργο τύπο πελάτη-θαμώνα, είναι και η φύση του αντικειμένου τέτοια. Ποιο είναι το πιο περίεργο περιστατικό (σχετικό με την μουσική) που έχει συμβεί στο κατάστημα σας;
Rock & Roll Circus (Σίνα 21, Αθήνα)
1.Έπρεπε να βρεθεί τρόπος να αποκτήσω τους δίσκους που έψαχνα. Είναι τόσο δύσκολο – και λίγο περισσότερο δύσκολο – όσο το οτιδήποτε προσπαθεί να συνεχίσει κανείς κάτω από τον ελληνικό ήλιο.
2.Οι μεγάλες εταιρείες κάνουν ότι πρέπει για να κατορθώσουν να κρατηθούν. Μιας και πράγματι συμβαίνει αυτό, ο στόχος μας είναι να προσανατολιζόμαστε μόνο στις κυκλοφορίες μικρών εταιρειών και σε εξαιρετικές περιπτώσεις με ουσιαστικά λόγο ύπαρξης στα major labels.
3.Προφανώς και ισχύει. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που είτε το υπεύθυνο marketing και η συνέπεια του label, είτε η μουσική αξία του δίσκου θα το κατατάξουν στα ευπώλητα. Η αγορά είναι μικρή, οι περισσότεροι κατευθύνονται στις ξένες κυκλοφορίες ή πολύ απλά σε ότι τους αρέσει.
4.Δεν ξέρω/δεν απαντώ 🙂
”21Δίσκοι” 1.Marvin Gaye – What’s Going On 2.Solomon Burke – Don’t Give Up On Me 3.Bobby Bland – Two Steps From The Blues 4.Rolling Stones – Exile On Main St 5.Bob Dylan – John Wesley Harding 6.Horace Silver – Song For My Father 7.Little Milton – We’re Gonna Make It 8.John Coltrane – A Love Supreme 9.Modern Lovers – s/t 10.Elvis Presley – From Elvis In Memphis 11.Elysian Spring – Glass Flowers 12.Michael Garrick – Moonscape 13.Walter Hamilton – Don’t Ever Hide Your Face 14.Terry Callier – What Color Is Love 15.O.V. Wright – A Nickel and A Nail And The Ace Of Spades 16.Roots Radics – Jah Life In Dub 17.Dadawah – Peace & Love 18.Jack Costanzo – Latin Fever 19.Big Star – #1 Record 20.J.B. όλα 21.Dylan ξανά ”21Δίσκοι”
Mr.Vinylios (Ηφαίστου 24 , Μοναστηράκι)
1. Αποφασίσαμε να ανοίξουμε δισκάδικο το 1995 , αφήνοντας τις ήδη υπάρχουσες δουλείες μας, γιατί θεωρούσαμε ότι η ζωή είναι μια, είναι μικρή… οπότε ας τη ζήσουμε όπως επιθυμούμε Μέσα σε ένα τομέα που αγαπάμε, μας εκφράζει και δε μας ΄΄μεγαλώνει΄΄.Δυσκολίες υπήρξαν και υπάρχουν πολλές, αλλά είπαμε… το αγαπάμε και θα προσπαθήσουμε να το πάμε μέχρι τέλους
2. Το RSD θα μπορούσε να είναι μια γιορτή για τη μουσική και τα δισκοπωλεία. Όμως, κυρίως στην Ελλάδα, έχει μετατραπεί σε μια μέρα που κάποιοι είτε από καλύτερη ενημέρωση είτε από καλύτερη πρόσβαση, προσπαθούν να αποκτήσουν, συλλεκτικά και μόνο, κάποιες περιορισμένες κυκλοφορίες.Αυτό δεν έχει να κάνει με τη μουσική, έχει να κάνει με προσωπικές φαντασιώσεις ή με στόχο το μελλοντικό κέρδος. Δε βοηθάει ούτε τα δισκοπωλεία ούτε τους πραγματικούς ακροατές
3. Πολλές κυκλοφορίες εξαντλούνται αμέσως Οι υπόλοιπες εξαντλούνται σταδιακά. Όσες δεν εξαντλούνται, σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι δίσκοι δεν είχαν τη δυναμική ( η το ειδικό βάρος ) ώστε να κυκλοφορήσουν ή αφορούν πολύ πιο περιορισμένο κοινό ( τοπικό η μουσικό ) από τις κόπιες που κυκλοφόρησαν Δεν το θεωρούμε προβληματικό Κάθε κυκλοφορία έχει λόγο ύπαρξης, ακόμα και αν είναι κακή
4. Δεν θα θέλαμε να προσωποποιήσουμε κάποια περιέργεια κάποιου πελάτη Να μείνουμε σε κάτι γενικότερο Πολλοί πελάτες νομίζουν ότι ξέρουν πράγματα, τα οποία στην πραγματικότητα αγνοούν. Αλλά το χειρότερο είναι ότι βασίζουν τις αναζητήσεις τους σε λάθος κατευθύνσεις η σε πράγματα που δεν υπάρχουν.
”21Δίσκοι” Να μην κινηθούμε υποκειμενικά, μέρα που είναι. Να αναφέρουμε 15 από τους ( κατά τεκμήριο ) καλύτερους δίσκους, όλων των εποχών στη Ροκ : Και 5 από τους καλύτερους δίσκους, όλων των εποχών στη Ελληνική Ροκ : Και για να γίνουν 21, να αναφέρουμε και τον καλύτερο δίσκο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ : ”21Δίσκοι”
Record Lovers (Χαϊμαντά 19-21, Χαλάνδρι)
1.Ήταν μια ιδέα που αναπτύχθηκε με διαφορετικό τρόπο στο μυαλό του καθενός μας, αλλά συντονίστηκε μαγικά και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε. Είμαστε αρκετά νέοι στο χώρο άρα ακόμα στην αρχή. Δε γνωρίζουμε ποιος θα μπορούσε να πει στην εποχή μας ότι είναι εύκολο να κάνει αυτό που κάνει. Όλοι αντιμετωπίζουν τις γνωστές δυσκολίες και δε νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι που είναι πιο δύσκολο από αυτό που κάνουν άλλοι.
2.Όπως πολύ σωστά λέτε, η RSD είναι η μέρα των δισκάδικων. Ο κόσμος έρχεται για τη στήριξη στο δισκάδικο και μάλλον λιγότερο για τις κυκλοφορίες της ημέρας. Κάποιοι τις κυνηγάνε άλλοι όμως αδιαφορούν για το συγκεκριμένο κομμάτι γιατί νιώθουν ότι υπάρχει κάτι σχετικά στραβό πίσω από τις φαινομενικά καλές προθέσεις. Το πραγματικό κέρδος για εμάς δεν έρχεται από τις πωλήσεις των τίτλων RSD αλλά από τον κόσμο που θα επισκεφθεί για να ευχηθεί, να εκμεταλλευτεί τις προσφορές της ημέρας και θα βάλει την επίσκεψη στο δισκάδικο της γειτονιάς του λίγο πιο πάνω στη λίστα με τα πράγματα που θέλει να κάνει συχνότερα. Κέρδος είναι ο ένας ακόμη που θα καταλάβει ότι μπορεί να κάνει ψυχοθεραπεία ψάχνοντας τα ράφια και ακούγοντας μουσική.
3.Κάποιες κυκλοφορίες εξαντλούνται γρήγορα, κάποιες άλλες μένουν διαθέσιμες για καιρό… δε βλέπουμε κάποιο πρόβλημα σε αυτό. Δεν είναι όλες οι κυκλοφορίες το ίδιο εμπορικές ή αξιόλογες, όπως θέλει κανείς να το περιγράψει, κατά συνέπεια κάποιες κάνουν πολύ πιο αργό κύκλο από άλλες. Αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα για τη δισκογραφική ή για τη μπάντα που έχουν επενδύσει περισσότερα αλλά όχι τόσο για εμάς. Φυσικά και θέλουμε να πουλάμε όλους τους δίσκους και γρήγορα και πολλούς αλλά δε μπορεί να γίνεται το ίδιο με όλους.
4.Δυσκολευόμαστε να δεχτούμε ότι οι πελάτες μας είναι περίεργοι γιατί τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι και εμείς είμαστε το ίδιο περίεργοι αν όχι περισσότερο. Συνεπώς ότι και αν συμβεί μας φαίνεται μάλλον φυσιολογικό. Επίσης υπάρχουν άλλα μέρη και καταστάσεις όπου η συγκέντρωση «περίεργων» είναι πολύ πυκνότερη, look around…
”21Δίσκοι” 1. Miles Davis – Big Fun Ένα εξαιρετικό δείγμα της ηλεκρικής περιόδου του Miles με ανατολικό προσανατολισμό. 2. Dimitris Kamarotos – Electromagnetic Landscapes Ελληνικά ηλεκτρομαγνητικά κύματα έμπνευσης. 3. Tangerine Dream – Phaedra Εγκεφαλικό υπερκοσμικό ταξίδι. 4. Tuxedomoon – Half Mute Art Post Punk υψηλών προδιαγραφών από πραγματικούς εξερευνητές. 5. Wire – 154 Ένα ιδανικό δείγμα μετεξέλιξης του Punk σε Post Punk. 6. Cure – Pornography Αριστουργηματικό σκότος, σκοτεινό αριστούργημα. 7. Joe Jackson – Body & Soul Η pop των 80’s είναι αξεπέραστη. 8. Cocteau Twins – Heaven Or Las Vegas Αυτός ο αιθέριος, ονειρώδης, απόλυτα μοναδικός ήχος των Cocteau Twins. 9. Doors – An American Prayer Παρεξηγημένο αλλά εθιστικό. 10. Pink Floyd – Animals Ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης. 11. Radiohead – Ok Computer Και ξαφνικά ανάμεσα στο grunge και το brit pop, βγαίνει αυτό και ανοίγει νέες λεωφόρους. 12. Bei Bei & Shawn Lee – Into the Wind Από τα άλμπουμ που δυσκολεύεται να αναγνωρίσει σύνορα ή ταμπέλες. 13. Terry Callier – Alive. Επανέκδοση σε διπλό για να χωρέσουν και τα τραγούδια που κόπηκαν στη μονή έκδοση. Pure Love! 14. Tuatara – Τα 3 πρώτα άλμπουμ Γιατί θα σημαίνει ότι κυκλοφόρησαν πρώτη φορά σε βινύλιο. 15. Crippled Black Phoenix – Bronze Αν και αρκετά διαφορετικό από όλα τα προηγούμενά τους ίσως το καλύτερό τους. 16. Porcupine Tree – Signify Τεράστια μπάντα, τεράστιος δίσκος! 17. Michael Kiwanuka Blues, soul, folk αλλά κυρίως, rock at heart… Απλά εξαιρετικό! 18. Riverside – Reality Dream Όταν βρίσκεις μπροστά σου τέτοιο διαμάντι και δεν το παίρνεις καλά να πάθεις… περίμενε τώρα μήπως και γίνει ποτέ επανέκδοση αλλιώς πλήρωνε… 19. System of a Down Επιβάλεται reissue επειγόντως. Από τους καλύτερους δίσκους των 90s και τον θέλουμε πάρα πολλοί… 20. Monster Magnet – Dopes to Infinity Όσο περνάει ο καιρός τόσο καλύτερο γίνεται! και 21. Tool – Το επόμενο… Ελπίζουμε να το προλάβουμε σε αυτή τη ζωή… Μαζί με την τριάδα Aenima, Lateralus, 10,000 Days επανέκδοση σε λογική τιμή… ”21Δίσκοι”
Syd Records (Πρωτογένους 13, Ψυρρή)
1.Η απόφαση είχε να κάνει αρκετά με το μπαρ της διπλανής πόρτας (Barrett) που είχαμε ανοίξει 1μιση χρόνο νωρίτερα. Έχοντας αποφασίσει πως η μουσική θα είναι ένα από τα (λίγα) πράγματα που θα χαρακτηρίζουν το μπαρ, έχοντας συναναστροφές με αρκετούς καλλιτέχνες από την εγχώρια εναλλακτική σκηνή, βλέποντας όλες αυτές τις ανεξάρτητες αξιόλογες παραγωγές, σκεφτήκαμε πως το άδειο μαγαζί που βρίσκεται δίπλα από το Barrett και το οποίο είχαμε αποφασίσει πως θα λέγεται Syd ότι και αν πουλούσε, θα έπρεπε να γίνει δισκάδικο, από αυτά τα μικρά που υπάρχουν σε διάφορες περίεργες γειτονιές σε κάθε μεγάλη πόλη του κόσμου. Το ανοίξαμε τον Μάιο του 2016 ευελπιστώντας πως υπάρχει μια νέα γενιά μουσικών και μουσικόφιλων που δεν αγοράζει βινύλια με βάση τη μελλοντική τους αξία ή γιατί θα δείχνουν κουλ στη βιβλιοθήκη τους αλλά γιατί θέλει να τα ακούσει μέχρι να γδαρθούν.
2.Ουσιαστικό – χρηματικό κέρδος όχι, είναι απλά μια καλή ευκαιρία να δημιουργήσεις «θόρυβο» γύρω από το βινύλιο, το ανεξάρτητο δισκάδικο και τις ανεξάρτητες κυκλοφορίες, και σταδιακά να δημιουργήσεις έναν πυρήνα ανθρώπων που σε στηρίζουν και τους στηρίζεις και ο οποίος παρακολουθεί τους καλλιτέχνες που τον/την ενδιαφέρουν συνολικά – αγοράζοντας βινύλιο, πηγαίνοντας σε συναυλίες, έχοντας κάποιο merch.
3.Ισχύει εν μέρει. Νομίζω πως τα 200-300 αντίτυπα είναι ο ελάχιστος αριθμός που μπορείς να κόψεις σε βινύλιο για να είναι cost effective, οπότε οι περισσότεροι καλλιτέχνες ξεκινάνε από εκεί. Δεν το θεωρώ ιδιαίτερα προβληματικό γιατί αργά ή γρήγορα τα περισσότερα αντίτυπα θα πουληθούν, είτε σε συναυλίες, είτε με αφορμή το επόμενο album, είτε σε κάποιο παζάρι ή σε μέρες σαν τη Record Store Day. Θα ήταν ουτοπικό να περιμένει κάθε καλλιτέχνης να ξεπουλήσει, και θα ήταν κρίμα αυτό να γίνει προϋπόθεση για να κυκλοφορήσει ένα βινύλιο.
4.Λόγω περιοχής συναναστρεφόμαστε αρκετά με τουρίστες που, όπως και με τις μπύρες, θέλουν να αγοράσουν κάποιο εγχώριο προϊόν. Οπότε είναι αρκετά «ενδιαφέρουσες» οι προτάσεις που κάνουμε όταν μας λένε πως θέλουν κάτι που θυμίζει Radiohead, ή Nirvana ή LCD Soundsystem. Συνήθως κάποιος φίλος ή κάποια παρέα κάθεται στο τραπεζάκι από έξω, ακούει τις προτάσεις και όταν ο πελάτης φύγει ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος συζητήσεων για το αν πράξαμε σωστά, ποιες εναλλακτικές είχαμε, πόσο λάθος κάναμε κ.α. Περίεργα περιστατικά ευτυχώς ή δυστυχώς δεν έχουν υπάρξει. Έχουμε σηκώσει δυο τρεις φορές το κεφάλι για να δούμε ποιος μπήκε και ήταν οι Allah-Las, ο Yannis Philippakis των Foals, ο Sean Ragon τω Cult Of Youth (τον οποίο πείσαμε να κάνουμε και ένα Syd Session).
”21Δίσκοι” Θα ήταν αδύνατο να συμφωνήσουμε σε μια τέτοια λίστα αν καθόμασταν να τη συζητήσουμε όλοι μαζί, οπότε θα το πάρω πάνω μου (Στέλιος) ξεκινώντας με : 1.The Emancipation Procrastination by Christian Scott – Τζαζ τρομπετίστας που το 2017 κυκλοφόρησε 3 δίσκους. Πράγματα που ακούω από τότε που κυκλοφόρησαν 9.Everything Now by Arcade Fire – Το πιο μίζερο καλοκαιρινό άλμπουμ που κυκλοφόρησε πέρυσι και δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω. ”21Δίσκοι”
Πράγματα που ακούω τον τελευταίο καιρό
2.The Last Days Of Oakland by Fantastic Negrito – Φανταστικό background story ενός roots / blues καλλιτέχνη που κέρδισε Grammy με αυτό το album το 2016.
3.Warhaus by Warhaus – Το side project του τραγουδιστή των Balthazar το ανακάλυψα πρόσφατα με αφορμή τη συναυλία τους στο Gagarin.
4.Waiting On A Song by Dan Auerback – Ο κιθαρίστας / τραγουδιστής των Black Keys κυκλοφόρησε πέρυσι ένα πολύ ωραίο chill-out Americana δίσκο.
5.Wrong Creatures by Black Rebel Motorcycle Club – Από τις λίγες μπάντες που γνωρίζεις πως όσα χρόνια και αν περάσουν κάθε δίσκος τους θα έχει σίγουρα κάποια καλά τραγούδια μέσα.
6.A Deeper Understanding by A War On Drugs – Μουσική για ενήλικες (ή μεσήλικες) με τέλεια παραγωγή, σαν εκείνες τις κρυστάλλινες των 80s hair metal bands.
7.Relatives In Descent by Protomartyr – Ανυπομονώ να τους δω live το καλοκαίρι και ελπίζω να τους φέρουν και τον επερχόμενο χειμώνα.
8.The Meltdown by The Meltdown – Ο αλγόριθμος του Spotify με γνωρίζει τόσο καλά που θα μπορούσε να παίρνει περισσότερες αποφάσεις για τη ζωή μου. Τους έμαθα μέσα από το Discover Weekly της πλατφόρμας, Αυστραλοί με rock / jazz στοιχεία και φανταστικές μελωδίες.
10.Trails by Despite Everything – Ελληνική μπάντα, αγγλόφωνο punk σε ένα EP 17 λεπτών.
11.To Pimp A Butterfly by Kendrick Lamar – Ίσως το καλύτερο hip hop album των τελευταίων ετών
12.…Like Clockwork by Queens Of The Stone Age – Το album που δεν θα καταφέρουν ποτέ να ξαναγράψουν οι QOTSA.
13.The Most Lamentable Tragedy by Titus Andronicus – Θα έπρεπε να γεμίζουν γήπεδα και δεν γεμίζουν ούτε pub αλλά δεν πτοούνται και κυκλοφορούν δίσκους όπως αυτός.
14.The Body, The Blood, The Machine by The Thermals – Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους, θα τους ευχαριστώ πάντα για αυτό το album από το μακρινό 2006.
15.Odelay by Beck
16.Cult of Youth by Cult Of Youth
17.Chinese Fountain by The Growlers
18.Όλα των Bronx
19.Monotheist by Celtic Frost – Έπρεπε να βάλω κάτι από metal και είναι το album με το καλύτερο εξώφυλλο.
20.Shelter by Alcest – Γάλλοι πρώην blackmetalάδες το γυρίζουν σε post rock
21.The Something Rain by Tindersticks
Ακούστε την εκπομπή Precious Cargo με τον Παναγιώτη Φέτση, αφιερωμένη στις φετινές κυκλοφορίες της Record Store Day:
[mixcloud https://www.mixcloud.com/Music_Society_Webradio/precious-cargo-s04-ep-17-record-store-day-special-18-april-2018/ width=100% height=60 hide_cover=1 mini=1 light=1]
Ευχαριστούμε τους ανθρώπους που βρήκαν τον χρόνο να μας απαντήσουν αλλά και όσους λόγω φόρτου εργασίας δεν τα κατάφεραν και σας θυμίζουμε ότι τα δισκάδικα είναι ανοιχτά (σχεδόν) όλες τις μέρες του χρόνου και όχι μόνο κάθε τρίτο Σάββατο του Απρίλη.Στηρίξτε όσο μπορείτε για να έχετε και στο μέλλον!
More Posts for Show: Playlist Εξαιρετική