Με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς οι παραγωγοί του Music Society επιλέγουν τα τραγούδια για τον Ιανουάριο και στέλνουν τις ευχές τους, γράφοντας τι θέλουν (ή τι δεν θέλουν) να αλλάξει το 2023.


Miko Marks And The Resurrectors – Long As I Can See the Light / “Feel Like Going Home”, 2022

Οι Miko Marks και οι Resurrectors από το προπέρσινο EP τους με διασκευές για αυτό το μήνα, που εδώ διασκευάζουν αγαπημένους CCR και το Long As I Can See The Light. Κυρίως για να συνοδεύσει την ευχή να βρεθούμε εκεί που θέλουμε. Με έμφαση στο β’ πληθυντικό. Κυρίως επειδή οι πληθυντικοί έχουν έμφαση.


Michael Stipe & Big Red Machine – No Time For Love Like Now / “No Time For Love Like Now”, 2020

Ο Γενάρης μπήκε με τα γενέθλια του Michael Stipe, που αισίως έφτασε τα 63. Καλή χρονιά να έχουμε με την ευχή το 2023 να μην αλλάξει ο αγωνας για αλληλεγγύη και στήριξη των αδύναμων.


Daughter – Be On Your Way / “Stereo Mind Game”, 2023

Από τα καλύτερα νέα της καινούριας χρονιάς η επιστροφή των Daughter, της μπάντας της πανέμορφης Elena Tonra που τον Απρίλη θα βγάλουν το νέο τους δίσκο Stereo Mind Game. Δεδομένου ότι η ανθρωπότητα οδηγεί τον κόσμο διαρκώς κατά διαόλου και τίποτα δεν δείχνει να αλλάζει ως προς αυτό, εύχομαι φέτος να φτάσουμε στο singularity και να αναλάβει το superintelligent AI από μόνο του να κάνει τα δικά του, χειρότερα από αυτά που θα κάναμε εμείς, αποκλείεται να είναι.


First Aid Kit – You Are the Problem Here / “You Are the Problem Here”, 2018

Το σουηδικό folk duo First Aid Kit έγραψε το 2018 ένα τραγούδι με τον τίτλο ‘You are the problem here’ που απευθύνεται στους άνδρες που διαπράττουν βιασμό και σεξουαλική επίθεση. Οι αδερφές Söderberg δήλωσαν πως το τραγούδι αυτό είναι “θυμωμένο και άμεσο”. Ένα πράγμα που θα ήθελα να αλλάξει με την νέα χρονιά είναι να σταματήσει η βια κατά των γυναικών, σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και ΟΧΙ άλλες γυναικοκτονίες! 


Cymande – Brothers on the Slide / “Promised Heights”, 1974

Το μουσικό σχήμα Cymande έπαιζε την καλύτερη βρετανική funk της δεκαετίας του 1970 με πολλές επιρροές από τη μουσική της Καραϊβικής, καθώς τα μέλξ της κατάγωνταν από τα νησιά της. Το Brothers On The Slide είναι από το album Promised Heights του 1974.


Max Roach – Libra / “Members, Don’t Git Weary”, 1968

Απο το δεύτερο και για χρόνια “εξαφανισμένο” αλμπουμ του Max Roach για την Atlantic, που ηχογραφήθηκε το μακρινό 1968 και επανεκδόθηκε πριν μερικούς μήνες. Ο τεράστιος ντράμμερ και δάσκαλος παρέα με τους δύο μετέπειτα ιδρυτές της αυτοδιαχειριζόμενης δισκογραφικής εταιρείας Strata East! Αν και εδώ που έχουμε φτάσει “δεν πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές”… εύχομαι περισσότερη φροντίδα για τους ανθρώπους που αγαπάμε και περισσότερη δράση ενάντια σε αυτά που μας μαυρίζουν τη ζωή.


  • Σπύρος Καλετσάνος (Noir)

Tuxedomoon – Victims of the Dance / “Desire”, 1981

Είμαστε όλοι θύματα του χορού …νιώθω σαν την Κασσάνδρα. Μια ωδή στη …χορομανία και σε όσους προβλέπουν τι μέλει γενέσθαι αλλά αντιμετωπίζονται ως τρελοί. Σε αυτό το μεγάλο βήμα προς στας ευρώπας, από την πιο ….Ευρωπαϊκή πόλη των Η.Π.Α. (San Francisco), οι Tuxedomoon μας προσφέρουν απλόχερα ένα αριστουργηματικό δίσκο. Desire 1981 στο Λονδίνο και μετά έφυγαν για Κάτω Χώρες (Ρότερνταμ, Βρυξέλλες) προσφέροντας εξίσου εκπληκτικά τραγούδια, δισκάκια, ιδιαίτερες προσεγγίσεις της ζωής, συμφωνικά αποξενωμένα διαμάντια που ευτυχώς βρήκαν ανταπόκριση και στα μέρη μας. Αυτόν τον χορό και την αίσθηση …τρέλας που θα φέρει τη ”ζωή” και την αλληλεπίδραση ξανά στο προσκήνιο θα ήθελα να φέρει το νέο έτος, σπρώχνοντας στην έξοδο τη μοναξιά, το φόβο, τις ”αποστάσεις”, το ζην μέσω διαδικτύου. Dance Dance Dance …χορεύοντας κάτι που δεν χορεύεται, νιώσε την ενέργεια και τον ιδρώτα του κορμιού σου να πάλλεται από ένα σκοτεινό -στα όρια του στοιχειωμένου- βαλς.

We met at a dance
Was it my dream or yours?
Who knows
It was so long ago


Jimbo Mathus & Andrew Bird – Beat Still My Heart / “These 13”, 2021

Όταν ο ξεχωριστός Jimbo Mathus συνάντησε μουσικά τον εξαιρετικό Andrew Bird το 2021, το κοινό τους αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι ιδιαίτερο. Το ‘Beat Still My Heart’ ήταν το τραγούδι που ξεχώριζει, όχι μόνο για την μελωδία του αλλά -κυρίως- για τους στίχους του. Με την ελπίδα η αλλαγή που θα φέρει το 2023 να είναι λιγότερη μοναξιά σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.


Λάργκο – Λόλα να ένα μήλο / “Λάργκο“, 2016

Ένα πράγμα που θα ήθελα να αλλάξει είναι να σπάσει ο τροχός του χάμστερ. 


The Beatles – Please Please Me / “Please Please Me”, 1968

Εξήντα χρόνια πριν, 11 Γενάρη του 1963 κυκλοφορεί το δεύτερο σινγκλ ενός γκρουπιδίου από το λιμάνι του Λίβερπουλ, ονόματι Μπητλς… Υπερβολικά φιλόδοξοι θέλουν να κατακτήσουν όλο τον κόσμο. 19 Γενάρη εμφανίζονται στην αγγλική τηλεόραση παίζοντας ζωντανά το τραγούδι. Σε κάθε σπιτικό με τηλεόραση επικρατεί πανικός. Το Φλεβάρη γίνεται νούμερο 1 και ένα χρόνο μετά, Γενάρη του ’64, επανακυκλοφορεί στις ΗΠΑ και κατακτά την κορυφή των αμερικανικών τσαρτς. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Τίποτα δεν έμεινε ίδιο μετά το “Please Please Me” (Parlophone -EMI-, 1963). Την ίδια χρονιά, 1963, κυκλοφορεί το αριστοτέχνημα του Λουκίνο Βισκόντι “Ο Γατόπαρδος”. Εκεί ο ανιψιός του Πρίγκιπα Δον Φαμπρίτσιο Κορμπέρα, ο Τανκρέντι, ξεστομίζει στον θείο του την ΑΠΟΛΥΤΗ χεγκελιανή ατάκα: “Se vogliamo che tutto rimanga com’è bisogna che tutto cambi”, ήτοι “Για να μείνουν ΟΛΑ ίδια, ΟΛΑ πρέπει να αλλάξουν”. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η ΑΛΛΑΓΗ έχει βεβαρημένο παρελθόν, οπότε δεν μου μένει τίποτα άλλο από το να ελπίσω α) η σοκολάτα να πάψει να παχαίνει και β) η ιδιοκτησία να χαθεί μαζί με τον κόσμο της.


The Specials – Hey Little Rich Girl / “More Specials”, 1980

Τιμής Ένεκεν στον Τery Hall από το δεύτερο δίσκο των Specials, που δυστυχώς είχε πολλές φυγόκεντρες δυνάμεις με αποτελέσμα την ουσιαστική τους διάλυση. Ένα σαρκαστικό τραγούδι για τα τέκνα των καπιταλιστών. No resolutions …the best resolution.