Είναι μερικά comics που ξέρεις ότι θα σου αρέσουν με το που διαβάζεις την 1η σελίδα. Μία τέτοια περίπτωση για μένα ήταν το Buddy does Seattle.
Ο συγγραφέας comics Peter Bagge έγραφε στα 80s το εναλλακτικό comic “Neat Stuff” το οποίο έβγαζε η εκδοτική Fantagraphics, γνωστή για τα αριστουργηματικά και ταυτόχρονα “δύσκολα” comics που έβγαζε εκείνη την περίοδο όπως τα Love and Rockets και Eightball
Το 1990 ο Bagge, κάτοικος Seattle εκείνη την εποχή, αποφάσισε να γράψει ένα νέο comic, θα το ονόμαζε ‘Hate’ και θα πρωταγωνιστούσε ο Buddy Bradley, ένας 23χρονος βασικός χαρακτήρας του Neat Stuff, ο οποίος έχει μετακομίσει στο Seattle.
O Buddy είναι κλασσική περίπτωση generation-x slacker (άντε να μεταφράσεις το slacker στα ελληνικά…).
Πάντα άφραγκος, κάνει μια μίζερη δουλειά ίσα για την επιβίωση, έχει του χειρότερους συγκατοίκους που θα μπορούσε να έχει κάποιος, δεν έχει τίποτα οπότε δεν έχει και τίποτα να χάσει.
O Peter Bagge μας παρουσιάζει το πώς ήταν να είσαι νέος στο Seattle to 90, αν δεν ήσουν και πολύ τυχερός. Νέοι χωρίς φιλοδοξίες, βαρεμάρα φουλ, καμμένα πάρτι, μουσικές, γνωστοί που κάνουν διαρκώς παρέα χωρίς να είναι φίλοι, που κάνουν καφρίλες μεταξύ τους αλλά υποβόσκει και μία κάποιου τύπου αλληλεγγύη.
Όταν η Valerie ρωτάει τον Buddy γιατί δεν προσπαθεί επαγγελματικά να ασχοληθεί με τη μουσική φτιάχνοντας ένα fanzine, της απαντάει αυτό:
Αυτό ακριβώς το περιβάλλον ήταν που δημιούργησε το πιο σαρωτικό ίσως κίνημα στα 90s, το grunge.
Διαβάζοντας το Hate δεν είναι ότι θα έχεις διαρκώς αναφορές σε συγκροτήματα-συναυλίες-τραγούδια του grunge, έχεις όμως άπειρες αναφορές για το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούσαν οι μουσικοί του.
Τι παιζόταν στην τηλεόραση, κακές πολιτικές ραδιοφωνικές εκπομπές της εποχής, τα ποτά της εποχής, τα περιοδικά, τα junk food, τη μιζέρια που βγάζει ο καιρός εκεί, τα άθλια διαμερίσματα που νοίκιαζααν.
Και μέσα σε όλο αυτό το μαύρο σκηνικό, ο Peter Bagge γράφει ένα από τα πιο αστεία comics ever!
Φυσικά υπάρχουν και αρκετές μουσικές αναφορές. Ο Buddy γίνεται μάνατζερ σε ένα συγκρότημα που όλοι λέγονται Kurt. Η μπάντα ξεκινάει ένα (ας το πούμε) tour και ο οδηγός αποφασίζει ότι θα ακούνε όλο το μήνα Mudhoney. Ο τραγουδιστής τα έχει πάρει που σε ένα live τους έχουν μικρότερο όνομα από τις Babes in Toyland. Η Lisa περιγράφει τους Royal Trux ως ‘μία cool μπάντα από πρεζάκια στη Νέα Υόρκη’.
Αν η ταινία που πρέπει να δει κάποιος για να πιάσει το zeitgeist του grunge είναι το Singles του Cameron Crow (παρότι σαν ταινία είναι πολύ μούφα τη συγχωρούμε για το απίστευτο soundtrack), το αντίστοιχο comic που πρέπει να διαβάσεις είναι το Buddy does Seattle, ένας τόμος που συλλέγει τα πρώτα 15 τεύχη του Hate.
*spoiler: στο τέλος του 15 τεύχους που βγήκε την άνοιξη του 1994, ο Buddy έτσι όπως τα χει κάνει, δεν έχει άλλη επιλογή από το να φύγει από το Seattle. Εντελώς τυχαία (?) κάπου εκεί ήταν και η εποχή που ψόφαγε το grunge.
Στο οπισθόφυλλο του τόμου έχει μια ατάκα από την εφημερίδα ‘Seattle Weekly’
“20 years from now, when people wonder what it was like to be young in the 90s Seattle, the only record we’ll have is Peter Bagge’s Hate”
Νίκος Ταλεμόπουλος – εκπομπή Άγρυπνοι στην Αθήνα
ps. εδώ και ένα mixtape που ανεβάσαμε στις 5 Απρίλη γεμάτο “σκοτεινά” grunge τραγούδια αφιερωμένα σε εκείνη την κακή μέρα
More Posts for Show: Άγρυπνοι στην Αθήνα