Μ΄έχω παρατηρήσει, όταν υπάρχουν σημαντικά θέματα που πρέπει ν αντιμετωπίσω, τότε είναι που σκέφτομαι τα πιο άσχετα πράγματα. Ένα dead line για εργασίες που δεν…

Ένα παιδί που κάπου ήξερα Ένα παιδί Και πολλά άλλα που ήξερα Χαθήκανε μια μέρα σ’ έναν ολοφώτεινο δρόμο Αφήσαν τα παιχνίδια τους σκορπισμένα Σαν…

Ήσουν δυο μέτρα πιο κει και δε μου είπες ούτε μια καλησπέρα. Είναι σωστό αυτό; Σ’ εμένα που περάσαμε τόσα, νομίζω πρέπει να λες τουλάχιστον…

‘ξαπλώνω στο χαλί… ίσιο σώμα σαν χάρακας.  αν με χαζέψει ο μπάτμαν από το ταβάνι, είμαι όρθια. μάτια ανοιχτά,  χρησιμοποιώ τα  κύτταρα που ονομάζονται “ράβδοι”…

Δευτέρα πρωί. Η απο κάτω πάει το μικρό σχολείο και ξυπνάει μαζί τους το τετράγωνο. Σηκώνομαι,  ζαλίζομαι και το κεφάλι μου πονάει. Απο κάπου έρχεται…