Προχθές, Παρασκευή βράδυ, είχα καλεσμένους στο studio μια σχετικά νέα μπάντα από τη Θεσσαλονίκη, τους Roundlights. Πέντε χρόνια δεμένη παρέα, στο τέλος του 2011 έβγαλαν και το πρώτο τους cd! Στα πρόσωπα τους είδα παιδιά που διψούσαν να παίζουν μουσική και η αλήθεια είναι πως έκαναν καλή δουλειά στο άλμπουμ τους. Βλέποντας τους την άλλη μέρα στο live τους είδα μετά από καιρό αυτό το κάτι, αυτό που λένε το «κλικ», το κάτι παραπάνω. Τελειώνοντας το σετ τους είπα και τους ευχήθηκα να κρατήσουν αυτό που έχουν και πως κάποια στιγμή πιστεύω θα ανταμειφθούν για αυτό.
Όταν λίγες μέρες πριν τηλεφωνήθηκα με τον Τάκη, τον τραγουδιστή τους για τις λεπτομέρειες της συνέντευξης, μου είπε πως μόλις είχε τελειώσει από τη δουλειά, όπως και γω. Και οι δύο είχαμε τελειώσει τις υποχρεώσεις της ημέρας και αφηνόμασταν σε αυτό που αγαπάμε, τη μουσική. Καθένας από άλλο πόστο. Αυτός και πολλοί σαν αυτόν σε όλη την Ελλάδα σχόλασε από τη δουλειά και πήγε για πρόβα, με μια κιθάρα, ένα μπάσο… Όπως και εμείς εδώ στο musicsociety, σχολάμε από τις δουλειές μας, όσοι ακόμα τις έχουμε, και σκαρώνουμε εκπομπές, μαθαίνουμε, παρακολουθούμε και διοργανώνουμε σεμινάρια, κάνουμε πάρτι, συζητάμε και δεν ξέρω και γω τι άλλο. Σκέφθηκα λοιπόν, τελευταία στην Ελλάδα, υπάρχει ξανά ένας «οργασμός» μουσικών κυκλοφοριών, συγκροτήματα παίζουν παντού, web radios με ελεύθερη βούληση, χωρίς την καθοδηγούμενη playlist των fm… Θα μας αφήσουν όλους εμάς να ζήσουμε αυτό το όνειρο, αυτή τη διπλή ζωή που κάνουμε, το χόμπι που έγινε καθημερινότητα και μας κρατά χαρούμενους και δημιουργικούς?? Είναι απίστευτο συναίσθημα να θες, να το κάνεις, και στο τέλος να στο πάρουν, να μη σε αφήσουν. Σε μια αβεβαιότητα παλεύουμε να σταθούμε όρθιοι να κάνουμε αυτά που αγαπάμε και να τα μοιραζόμαστε…
Μπερδεμένες σκέψεις… ξέρω… μα μπερδεμένοι και οι καιροί… καλή χρονιά…
Vagg
More Posts for Show: