Οι νύχτες είναι πιο μεγάλες.Γεμάτες φωτιά και αστέρια.
Φωτεινά.
Δε πρόλαβα να συγκρατήσω λεπτομέρειες.
Τα μεγάλα πράγματα δε τα θυμάσαι με εικόνες.
Τα θυμάσαι με συναισθήματα.
Δυσάρεστα και ευχάριστα.
Απόψε έβγαλα βόλτα τον πλανήτη.
Μπας και μάθει να φέρεται.
Αλλά που.
Η χαραμάδα ανάμεσα στις πληγές των χεριών.
Μαζεύονται ζητώντας.
Από αυτούς που έχουν..-το λίγο παραπάνω.
Οι ανάγκες μας πλαγιάζουν. Η μια δίπλα στην άλλη.
Πάνε να αγγίξουν το ΖΩ της καθεμίας αλλά αυτό βγάζει αγκάθια.
ΖΩ-η πλαστή μικρή με μεγάλα χρυσά γράμματα.
Κράτησε μου ένα κυνηγητό στη Λέκκα.
και μια βόλτα.
να πάρουμε μεγάλες ανάσες.βαθιές να μη χορταίνουμε.
Κοιτάμε ο ένας στον άλλον στα μάτια.
Μικρά υποβρύχια ανατινάζουν τις λέξεις και τις κάνουν κομμάτια.
Τι να σου πω που δε μπορείς ήδη να το έχεις καταλάβει?
-Annie-