Ωραία ημέρα σήμερα. Κυριακή. Ο ήλιος τρύπωσε απ’ τις γρίλιες και με σκούντησε να ξυπνήσω. Χουζούρεψα για λίγο στο κρεβάτι και μετά σηκώθηκα. Έκανα ένα δροσερό ντους, ήπια ένα ποτήρι γάλα και πήρα τα παιδιά τηλέφωνο.

«Τι λέτε για Γλυφάδα; Καφεδάκι, βόλτα και μετά ουζάκια. Να πάρετε και μαγιό μαζί μήπως ρίξουμε καμιά βουτιά».

Κι έτσι έγινε…

Έχουμε απλωθεί στις καρέκλες του μαγαζιού, πίνουμε και γελάμε. Θεέ μου τι γέλιο είναι αυτό…

Ο Κώστας περιγράφει το καινούριο αυτοκίνητο που έχει βάλει στο μάτι… Ο Παναγιώτης και η Ελένη συζητούν τις τελευταίες λεπτομέρειες του γάμου τους και τι χρώμα θα βάψουν το guest room στο καινούριο τους σπίτι. Δίπλα η Πηνελόπη γκρινιάζει για το πόσο χάλια ήταν η Βενετία και πως ευτυχώς θα αποζημιωθεί σε λίγες μέρες που θα πάει Βαρκελώνη. Ο Τάσος, ο Βασίλης, η Μαρία και η Βούλα κανονίζουν τις διακοπές τους με το ιστιοπλοϊκό.

Εγώ λίγο πιο δίπλα με το ούζο στο χέρι τους χαζεύω… Αυτό είναι ζωή! Είμαστε νέοι, υγιείς, με καλές δουλειές και αρκετά χρήματα. Δεν μας τα χάρισε κανείς. Σπουδάσαμε, δουλέψαμε, παιδευτήκαμε και τα καταφέραμε. Απολύτως δίκαιο. «Οι άξιοι βρίσκουν τον δρόμο τους πάντα», όπως έλεγε κι ο παππούς.

Στ’ αυτιά μου κάτι παράξενοι ήχοι… «οε… οε… οε…», και κάτι άλλο μετά που δεν μπορώ να ακούσω.

Αμάν! Πολύ ήπια!

Ρίχνω λίγο νερό στο ούζο…

«οε… οε… οε…»

Άντε πάλι! Τι στα κομμάτια είναι αυτό;

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

… έστριψα στον καναπέ νευριασμένος από τον ενοχλητικό ήχο. Άνοιξα τα μάτια. Φτου να πάρει… με πήρε ο ύπνος. Πετάχτηκα αγχωμένος. Έριξα ένα depon maximum στο νερό και έστριψα ένα τσιγάρο.

Έχω τόση δουλειά να κάνω για αύριο και εγώ κοιμάμαι…

Κυριακή σου λέει μετά.

Η χειρότερη μέρα.

«οε… οε… οε…»

Μα επιτέλους, τι είναι αυτό;

Προσπαθώ να συνέλθω από τον ύπνο… Έχω δουλειά…

Διορία το τσιγάρο…

Στο μυαλό μου τα παιδιά.

Το σαραβαλάκι του Κώστα έχει μείνει τρεις φορές και η τελευταία μάλλον ήταν η τελειωτική. Που λεφτά για άλλο; Σηκώνεται πλέον στις 5 για να προλάβει να είναι στην δουλειά στις 7. Ο Παναγιώτης και η Ελένη ούτε καν να σκεφτούν για γάμο. Μένουν ακόμη με τους γονείς τους. Πώς να συντηρήσουν σπίτι και οικογένεια; Η Πηνελόπη διαρκώς κλαμένη για τα άπειρα αναπάντητα βιογραφικά που έχει στείλει. Θα πάει λίγες μέρες να μείνει στη θεία της, τρία τετράγωνα πιο κάτω από το σπίτι τους, για να ηρεμήσει. Ο Τάσος, ο Βασίλης, η Μαρία και η Βούλα διαρκώς προσπαθούν να κανονίσουν τα χρωστούμενά τους. Ο ένας δανείζει τον άλλο και μετά προσπαθούν να τα συμβιβάσουν. Σβήνουν τα κοινά τους δανεικά και μετά αυξάνουν τον χρόνο αποπληρωμής, μειώνοντας ταυτόχρονα και τα ποσά των υπολοίπων. Κάτι σαν αναδιάρθρωση χρέους δηλαδή!!!

Όσο για μένα; Είπα να κάνω διδακτορικό…

Χα, χα, χα…

Ά ρε παππού. Στην εποχή σου ίσως να είχες δίκιο!

Έτσι δεν λένε; Πως ότι ονειρεύεσαι συνήθως συμβαίνει το αντίθετο;

Τελικά η υπερβολή του ονείρου ορίζει το μέτρο και το αληθινό!

.

.

«οε… οε… οε…»

Ε, δεν πάει άλλο, τι είναι αυτό;

Μα βέβαια! Είχα ξεχάσει την τηλεόραση ανοιχτή όταν με πήρε ο ύπνος.

Ειδήσεις…

Χαμός στο Σύνταγμα! Κάτι φωνάζουν!

.

.

.

«Οε…! Οε…! Οε…!»

«Σηκωθείτε από τον καναπέ!»

Να λοιπόν τι δεν άκουγα!

Προλαβαίνω;

Κίτρινα Ποδήλατα – Θα πάρω φόρα

Koursaros