”Η επιθυμία μου να γράψω την «Οδό ντε Μπουσέ» γεννήθηκε από την αγάπη μου για τα αστυνομικά μυθιστορήματα και από τη συνάντησή μου με τον Τζέρομ Τσάρυν, έναν από τους μετρ του είδους, που μου πρόσφερε απλόχερα παρότρυνση, ενθάρρυνση και συμβουλές. Οι Βρυξέλλες της δεκαετίας του ’50, όπου, νέος τότε μουσικός, ανακάλυψα μέσα σε δυο μήνες τον κόσμο της νύχτας, του περιθωρίου, των ναρκωτικών, της πορνείας και της τζαζ, μου πρόσφεραν το σκηνικό και τα πρόσωπα αυτού του «αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος», που πήρε τη μορφή του «αστυνομικού». Πρόκειται, επίσης, για ένα φόρο τιμής σ’ ένα Βέλγιο που υπήρξε φιλόξενο και απολαυστικό, και που γοήτευσε με τον εξωτισμό του τον νεαρό εξόριστο πλάνητα από τη Μεσόγειο που ήμουν τότε. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα δεν είναι καθόλου τυχαία: στο μαγαζί όπου έπαιζα, την αξέχαστη Αποθήκη στην οδό ντε Μπουσέ, υπήρξα, από τη θέση του πιάνου μου, προνομιούχος θεατής (και καμιά φορά δράστης) των ποικίλων συναλλαγών και ραδιουργιών που εξυφαίνονταν εκεί. Τούτο το μυθιστόρημα μου έδωσε, επίσης, την ευκαιρία να θυμηθώ τους έρωτες και τις φιλίες της εποχής εκείνης, που σημάδεψαν βαθιά τη συναισθηματική και τη μουσική ζωή μου.”


Ένα από τα πιο αγαπημένα μου ”μαύρα μυθιστορήματα” (δε θα το έλεγα αστυνομικό, ούτε και ιδιαιτέρως noir), το είχα βρει σε ένα παλιό παζάρι βιβλίου (νομίζω στην Κλαυθμώνος). Η Οδός Ντε Μπουσέ ήταν ένα από τα βιβλία που σε κάνουν (τουλάχιστον αυτό έκαναν σε μένα) να αγαπήσεις μια εποχή που δεν έζησες και μια πόλη που δεν έχεις πάει ποτέ. Οι Βρυξέλλες των 50s συνοδεία νύχτας και μουσικής, σ’ ένα αυτοβιογραφικό κατά βάση κείμενο, ήταν ο τόπος για τον οποίο γράφει ο Georges Moustaki, που 5 χρόνια πριν (23/5/2013) μας άφηνε στα 79 του. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί με τον γνωστό τραγουδοποιό από την Αλεξάνδρεια. Η επόμενη ήταν το άλλο βιβλιαράκι του που μετέφρασαν οι ομώνυμες εκδόσεις (Αλεξάνδρεια), Γιος της ομίχλης (ένα μικρό και σπαρακτικό κείμενο για τον Ρουμάνο-Εβραίο φίλο του Ζίγκριντ Μέιρ). Έτσι με κάποιο τρόπο στο κεφάλι μου έμεινε περισσότερο ως συγγραφέας (έχει γράψει καμιά δεκαριά βιβλία πάντως) και λιγότερο ως μουσικός. Υπήρξε σίγουρα πάντως πολίτης του κόσμου, ταξιδιάρικη φύση και ανήσυχο πνεύμα. Η Οδός Ντε Μπουσέ το καταδεικνύει, αν το πάρει το μάτι σας πουθενά, τσιμπήστε το!

Εκπομπή Noir – Αρχείο εκπομπών στο Mixcloud. Σελίδα στο Facebook.


More Posts for Show: Noir