Σαν σήμερα, στις 24 Μαΐου 1941, γεννήθηκε στο Duluth της Minnesota ο μοναδικός Bob Dylan. Με αφορμή τα 78α του γενέθλια, πέντε παραγωγοί του Music Society επιλέγουν ένα τραγούδι του και του …εύχονται με τον δικό τους τρόπο!

All I can be is me – whoever that is.


Σπύρος Καλετσάνος (Noir)

Όταν ένα ποίημα παίζεται από τους Mike Bloomfield, Al Kooper, Harvey Brooks. Όταν το ίδιο ποίημα αναφέρει τους Κάιν και Άβελ, τη Δαλιδά, τη Μπέτι Ντέιβις, την Οφηλία, τον Καζανόβα, τον Έζρα Πάουντ, τον -κύριο εμπνευστή του- Τ.Σ. Έλιοτ και δεκάδες άλλες φιγούρες. Όταν κρατάει 11 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα και όταν ο κύριος Bob Dylan είναι υπεύθυνος για όλα αυτά. Τότε εγένετο Desolation Row και το ταξίδι ξεκινάει

ΠιΖήτα (Mια παρτίδα με το HUMBA!)

Τον Bob Dylan, θυμάμαι να τον έμαθα από ένα δίσκο που είχε ο θείος μου στη Θήβα – θα μπορούσα εδώ ν΄ανοίξω μεγάλη παρένθεση για την άτυπη επιρροή που μου άσκησε εντελώς άθελά του. Πρέπει να ήταν ο δεύτερός του, αλλά εδώ επιλέγω ένα εύκολο και πολύ κλασσικό. Για τον απλό λόγο πως όντως “Οι Καιροί Αλλάζουν…” και δεν αντιλαμβάνομαι αν πράγματι έχει ανάγκη καλλιτεχνικής ύπαρξης ο Νομπελίστας κι αποδεκτή περσόνα σε αυτή την περίοδο που ζούμε, κοινώς ότι ήταν να δώσει το έδωσε. Πάμε για άλλα…
There’s a battle outside
And it is ragin’.
It’ll soon…

Χριστίνα Φατούρου (Malt ‘n’ Blended)

Τον φαντάζομαι, στα χαμένα, στους έρημους δρόμους μιας πόλης, νύχτα, να σταματά έναν άγνωστο περαστικό, για να τον ρωτήσει, για όλα τα αναπάντητα: για την πορεία -προς την πρόοδο ή την καταστροφή;-, για την αλήθεια, για το νόημα, για μία στιγμή με «εκείνη»…, για την ατέρμονη και βασανιστική αναμονή…, τη ματαίωση, την παράκληση “forget me not”, την αποξένωση, για τα όνειρα και την πραγματικότητα.., την ισοπέδωση και, τέλος, για το νόημα όλων αυτών μπροστά στο τέλος. “…Disconnect these cables…”. Για όλα, μέσα σε ένα μπεκετικό σκηνικό, αλλά με μια διαφορά: με μια τέτοια ευαισθησία, που… γρατζουνά την καρδιά. Είναι η ευαισθησία που σπαράζει. “I‘m not there”.

Γιώργος Χούλλης (Unbalanced Pieces)

78 χρόνια από την ημέρα που γεννήθηκε ο Robert Zimmerman που αργοτερα έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως Bob Dylan. Από τον τροβαδούρος της Folk διαμαρτυρίας,στον “Ιούδα” της Rock του 65 και τον αναγεννημένο χριστιανό των late 70’s οι μεταλλάξεις που έχει υποστεί στο πέρασμα του χρόνου ήταν πολλές. Η ιστορία του όμως είναι μια και χωράει μέσα της μια ολόκληρη μουσική κληρονομιά 5 δεκαετιών.
Happy birthday Bob!

ToSofoPaidi (blanketed by static)

Τον Bob Dylan δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω μουσικά σε μικρή ηλικία. Aν το είχα κάνει σήμερα δεν θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που είμαι τώρα, όχι κατ’ ανάγκη καλύτερος ή χειρότερος, μα σίγουρα διαφορετικός. Γιατί τελικά αυτό είναι ο Dylan, άσχετα αν τον αγαπάς ή τον μισείς, αν τον αποθεώνεις ή τον παραδέχεσαι. Απλά ο εαυτός του και απλά διαφορετικός. Χρόνια πολλά mr. Dylan!