Οι επιλογές των παραγωγών του σταθμού γι’ αυτήν την εβδομάδα!

Πι Ζήτα & Sotrek – #HUMBAonair
Chepkalo projects – Mori chupi Kosturchanki και Bernays Propaganda – Laži me, laži me
Δύο επιλογές εμπνευσμένες από την εκπομπή μας με αφορμή το “μακεδονικό”.
Το πρώτο είναι από την εδώ μεριά ενώ το δεύτερο από την πάνω μεριά.
Τα κοινά ονόματα ενώνουν…

Γιώργος Φερτάκης – Το Φράγμα Του Ήχου
Παύλος Σιδηρόπουλος – Μίκη Μάου(ς)
Της Εθνικής Συμφιλίωσης. Κάθισα και είδα την ομιλία του Θεοδωράκη. Άκουσα την στημένη μπροστά σε μικρόφωνο χορωδία να φωνάζει “Μίκη αλλάζεις την ιστορία” για να καλύψει ότι εμετικό έβγαινε από τα στόματα του πλήθους. Μόνο που αυτό που έπρεπε να καλυφθεί είναι ο Θεοδωράκης. Γιατί όντως άλλαξε την ιστορία. Την δική του.Λένε πως “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”, λένε επίσης και “κάλιο αργά παρά ποτέ”.Λέει και ο ποιητής “Βρασίδα Λούλη και Τέλη, αφού η μαμά σας το θέλει, να φάμε απ’ το ίδιο καρβέλι, με τη γενιά του ΕΑΜ, να φάμε απ’ το ίδιο καρβέλι, με τη γενιά του ΕΔΕΣ … κάτι πράγματα.”

Latcho Drom – Latcho Drom
Fiona Apple – Extraordinary Machine
Μπορεί να μας χαρίζει τα άλμπουμ της με το σταγονόμετρο, αλλά πάντα είναι ένα κι ένα. Ιδιόρρυθμα, έξυπνα, ειρωνικά και συγκινητικά σαν τη δημιουργό τους.

Βασίλης Αλεξάκης – Ανθρακωρηχείο
Port O’Brien – Fisherman’s Son
Όταν δε χωράς πουθενά αλλά ακριβώς για αυτό ανήκεις παντού.

Σοφία Ζέρβα – this counter culture
Paul Roland – The Puppet Master
“Next morning the puppets are back on their shelves,
And they find the old man who kept to himself, But a new puppet hangs
in the bay window now, Its garish red face stares at the wires from its brow.”

Δημήτρης Κουτουκάκης – Groovy Ingredients
Dr. John – Walk On Gilded Splinters
O Malcolm John Rebennack μαγεύει με τις μουσικές συνθέσεις του από τα 1968. Η μουσική παράδοση της Νέας Ορλεάνης, οι voodoo ρυθμοί και ψαλμοί της έρχονται πιο κοντά μας από τον επονομαζόμενο Dr. John, Night Tripper.

Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Rotomagus – Fightin’ Cock
Όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτό το κομμάτι, αναφώνησα τι καύλα ατελείωτη είναι αυτή! Οι Rotomagus Γάλλοι (ναι ρε Γάλλοι, άλλωστε εκείνα τα χρόνια έβγαζαν παπάδες: Gong, Eden Rose, Zoo, Catgerine Ribeiro, Les Goths, Ame Son κ.ά.) γεννήθηκαν το ’67 στη Ρουέν (που στα λατινικά ονομάζεται rotomagus) και όσο έζησαν (ως το ’71) έβγαλαν 3 single. Αργότερα εκδόθηκε η συλλογή με τα άπαντά τους The Sky Turns Red. Αυτός ήταν και ο τίτλος της b side του 3ου και τελευταίου τους 45αριού που εξέδωσε το 1971 η Butterfly. Στην πρώτη πλευρά υπήρχε το εξεγερτικό (παιδιά του Μάη γαρ) & οργιαστικό proto-punk/metal Fightin’ Cock.

ToSofoPaidi – Blanketed By Static
The Black Keys – Nobody but You
Κάποτε οι The Black Keys έπαιζαν blues και όχι pop. Κάποτε οι The Black Keys κυκλοφορούσαν τραγούδια γεμάτα μουσική και όχι χιτάκια για το ραδιόφωνο. Κάποτε οι The Black Keys μας άρεσαν πολύ, όχι όμως πλέον. Από το μακρινό 2006 και το album τους “Chulahoma”.

Παναγιώτης Φέτσης – Precious Cargo
Sunny War – If It Wasn’t Broken
Παρότι κοντεύει μια δεκαετή πορεία, τώρα φαίνεται πως ήρθε η ώρα της. Από τους πρώτους σημαντικούς δίσκους της χρονιάς.