Δανείζομαι τον τίτλο αυτής της πρώτης μας συνάντησης από το Toy Story, εκείνη την πανέμορφη ταινία μικιμάου (σημείωση= μικιμάου –μία λέξη και χωρίς σίγμα στο τέλος- καλείται κάθε κινούμενο σχέδιο) και από την κραυγή του Buzz Lightyear κατά τη διάρκεια της πτήσης του.
Είμαστε στον αέρα… άρα πετάμε, όπως πετούσε ο Peter Pan. Και όπως κι αυτός συναντάμε Ινδιάνους, νεράϊδες και πειρατές. Τα διαδικτυακά ραδιοφωνικά κύματα είναι η δική μας Neverland. Και βρίσκουμε τον τρόπο χωρίς να είμαστε –ακριβώς- ανέμελοι, να μένουμε πάντα νέοι. Ο e.e. cummings το τοποθετούσε ως εξής:
και άφοβο και διψασμένο και εύπλαστο
ακόμη κι αν είναι κυριακή ας έχω άδικο
γιατί όποτε οι άνθρωποι έχουν δίκιο δεν είναι νέοι
κι ας αγαπώ εσένα περισσότερο από αληθινά
δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος τόσο ανόητος που να μην μπορεί να
τραβήξει όλο τον ουρανό πάνω του μ’ ένα χαμόγελο
Είμαστε στον αέρα… άρα πετάμε… και σας θέλουμε όλους μαζί μας
(όπως έλεγε και ο θείος Frank –Zappa- στο κλείσιμο της συναυλίας που ηχογραφήθηκε στο Tinseltown Rebellion):
On behalf of Buzz Lightyear, Woody, Peter Pan, e.e cummings, music society and Alvin Lee (?=!)
Thank you for coming,
(Ssssssstay tuned),
See you next (and every) time!
f