ξημερώματα μιας δευτέρας
η πλατεία ήταν γεμάτη , με το νόημα που ‘χει κάτι απ’ τις φωτιές.
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια , σαν σκυλί
ζητώ πληροφορίες και υλικό
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό
Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά
κάποιοι στίχοι από τη “συγκέντρωση της ΕΦΕΕ”
(χωρίς τις κόκκινες αποχρώσεις τους, η πλατεία δεν έχει αχρωματοψία)
και μια -δεν έχω λόγια- ερμηνεία από τη Μαρία Δημητριάδη που δεν ακούστηκε ποτέ στην ελλάδα
ανέστιος